"Ik durf mijn vader niet zeggen dat hij kanker heeft"

Een zoon komt met zijn oude Turkse vader op consultatie bij de dokter in het ziekenhuis AZ Sint-Lucas in Gent. De vader heeft een kankerdiagnose gekregen, en weet dit zelf nog niet. Zijn zoon spreekt perfect Nederlands en vertaalt vaak voor zijn vader bij de dokter. Deze keer wil of kan hij deze moeilijke boodschap niet overbrengen. Begrijpelijk. De arts wil dat de patiënt zijn diagnose verneemt vòòr de operatie, dus roepen ze er de intercultureel bemiddelaar van het ziekenhuis bij. Zij vertelt aan de man in het Turks dat hij kanker heeft, en met medicatie wellicht nog een paar jaar kan verder leven. Ze legt uit dat de operatie noodzakelijk is en dat de arts zijn goedkeuring nodig heeft. De arts maakt een tekening over de operatie. Alles om de man duidelijk te maken wat hem te wachten staat. Alle partijen doen hun best.

Bij het naar buiten wandelen, knipoogt de zoon naar de intercultureel bemiddelaar en steekt zijn duim op. Dat gebaar spreekt boekdelen.

Deze getuigenis voor Comon is opgetekend tijdens Een dag in het voetspoor van intercultureel bemiddelaars van AZ Sint-Lucas